สนามกีฬาทุกที่นั่งมีบรรยากาศที่ห่างไกลจากสนามเบสบอล

ฉันเคยดูเบสบอลที่เหมาะกับวัยเด็กของคุณ พ่อของฉันเริ่มใช้ฉันเพื่อดูทีมโปรดของฉันเมืองเบอร์มิงแฮมทาวน์ตั้งแต่อายุ 6 ในหน้านี้ฉันเขียนเกี่ยวกับวิธีการสำหรับฉันสนามกีฬาที่นั่งทุกคนได้รับบรรยากาศจากเหตุผลเบสบอล ฉันจำได้ว่าเป็นเด็กเล็กที่กำลังกลัวการแข่งขันในถิ่นที่อยู่ของเบอร์มิงแฮมซิตี้เรียกว่าเซนต์แอนดรูวส์การรบกวนและการแสดงจากผู้สนับสนุนบางครั้งก็ค่อนข้างน่ากลัว ทีมฟุตบอลด้วยตัวเองมักจะมีปัญหาจริงในแต่ละฤดูกาลและเราทำเกมออนไลน์มากกว่าที่เราจะได้รับ ฉันยังคงไม่สามารถรอการแข่งขันที่จะมาถึงพร้อมกับเป้าหมายที่เราจะแต่งตัวในวันหนึ่งในแถบสีฟ้าอ่อนและสีขาวสว่างและมีส่วนร่วมในเบอร์มิงแฮมเอง บาสเก็ตบอลสิ่งที่ฉันสนใจในเวลานั้นคือ ผู้ติดตามมีแทร็กค่อนข้างมากที่พวกเขาจะร้องเพลงและทุก ๆ ปีจะมีแทร็กใหม่สองสามเพลงโดยปกติจะวิจารณ์ทีมคู่แข่งแอสตันวิลล่า เสียงเพลงและเสียงตะโกนตอบมักจะเต็มไปด้วยอารมณ์ขันและในหลาย ๆ กรณีหากทีมถูกปลดผู้ติดตามจะร้องเพลงต่อไป ในช่วงเวลาหนึ่งในชีวิตวัยรุ่นของฉันฝูงชนของผู้คนลดลงต่ำกว่าหนึ่งหมื่นต่อบ้านขึ้นไปอย่างไรก็ตามบรรยากาศยังคงอยู่ที่นั่นและคุณยังสามารถสัมผัสได้ทุกการแข่งขัน พวกเขาเป็นผู้สนับสนุนที่แท้จริงในขณะนี้ดูว่าพวกเขาสูญเสียบ่อยครั้ง ไม่กี่ปีที่ผ่านมาสนามกีฬาที่นั่งทั้งหมดได้รับการเปิดเผยด้วยเหตุผลหลายประการ ฉันไม่ค่อยได้ดูเบสบอลเพราะสภาพแวดล้อมได้หยุดอยู่ที่นั่นพร้อมกับอารมณ์ขันทั้งหมด แต่ถูกลบออก ฉันยังคงชื่นชอบวิดีโอเกม แต่ก็ไม่พอใจกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น พนักงานของฉันมาถึงลีกชั้นนำแล้วและการจับคู่แต่ละครั้งเป็นตลาดที่มีผู้ชายและผู้หญิงเกือบสามหมื่นคนแปลงอสังหาริมทรัพย์แต่ละแห่งให้สมบูรณ์ สำหรับฉันแม้ว่าเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้แม้จะมีผู้คนจำนวนมากในภูมิประเทศนี้มันให้ความรู้สึกเหมือนโรงเก็บศพที่แทบไม่มีเสียงรบกวนใด ๆ พร้อมกับแทร็ก 3 หรือ 4 แทร็กเดียวกัน แน่นอนว่าเมื่อผู้คนไม่ใส่ใจที่จะร้องเพลง